Gelişmekte Olan Ülkelerdeki Endüstriler

Gelişmekte Olan Ülkelerdeki Endüstriler

Yeni sanayileşmiş ülkeler: Güney Kore Dünyada yeni sanayileşmiş ülkeler (NIC'ler) olarak doğru bir şekilde tarif edilebilen bir dizi ülke vardır. Hepsi aynı özellikleri paylaşıyor ve en iyi örneklerden biri Güney Kore'dir. Güney Kore, Kaplan ekonomilerinin bir parçası olarak tanımlanan Güney-Doğu Asya'daki ülkelerden biridir. Diğerleri Tayvan, Singapur ve Hong Kong’tur. NİC'İN varlık özelliklerini paylaşması: Dünya pazarına artan bir ihracatçı, genellikle mevcut ürünleri kopyalayarak ve daha sonra onları çok daha ucuz bir fiyat için yeniden üreterek.

Çok daha fazla ihracat ve hızla yükselen GSYİH ile sonuçlanan üretim sektöründe hızlı büyüme. Geleneksel toplumundan gelişmiş bir dünya toplumuna kadar bir NIC'NİN gelişimine üç aşama vardır. Bunlar diyagramda gösterilir ve aşağıda açıklanmıştır. Tüm süreç için zaman çerçevesi 30 yıl kadar az olabilir. Geleneksel toplum: Çoğu Sanayi yerel hammadde kullanarak, küçük yazlık tarzı geleneksel Sanayi üzerinde yoğunlaşarak, emek yoğundur. Örnekler gıda işleme veya tekstil üretimi içerebilir.

Çoğu zaman, insanların çoğunluğu tarım gibi şeyler yapıyor, birincil sektörde hala. Çok az teknoloji var ve çoğu insanın çok az parası var. Çoğu ürün yurtdışından ithal edilir, yani ülkenin birçok ihtiyacı için diğerine güveniyor. İthalat ikame Sanayi: Ülke kendi endüstrilerini tanıtmaya karar verir. Yeni şirketler tanınmış şirketlerden ürünleri kopyalayıp daha sonra onları çok daha ucuz bir fiyat için yapıyorlar.

Ülke, ülkeye ithal edilen benzer ürünler için sıkı bir ticaret tarifeleri ve yüksek vergiler rejimi işletmektedir. Bu, büyüdükçe kendi şirketlerini korumayı amaçlamaktadır. Örnek endüstriler araba imalatı, bilgisayar imalatı ve hi-fi gibi diğer elektrik eşyalarının imalatıdır. İhracat ve sanayi: Yeni şirketler kendi ülkelerinde kurulduktan sonra dünya pazarına atılırlar. Bu endüstri artık sermaye yoğun, yüksek teknoloji kullanarak ve büyük bir kar elde etmeyi amaçlıyor. Ülkenin GSYİH'SI yükselmeye başlar, genellikle yılda %5'in üzerinde büyür, bu da inanılmaz bir orandır. Ülke şimdi bir NIC olarak tanımlanmaktadır.

Marka Şirketlerin Önemi

Çok uluslu şirketlerin etkisi Çok uluslu veya Trans-ulusal şirketler dünya çapında kendi fabrikalarını bulmak olanlardır. Bu gelişme onlara dünya pazarına erişim, ucuz işgücü, daha ucuz üretim maliyetleri ve bu nedenle daha fazla kar gibi birçok avantaj sağlar. Şirketin merkezi, İngiltere veya ABD gibi dünyanın en gelişmiş ülkelerinden biri olan orijinal ülkesinde kalır. Daha sonra dünya çapında fabrikalar var, bu da şirketin dünya pazarında satması için parça veya tüm bitmiş ürünler yapıyor. En büyük çok uluslu şirketlerin çoğu, BP ve Exxon (Esso) gibi petrol şirketlerinin yanı sıra araba şirketleri (örneğin Ford, Toyota, Nissan ve Volkswagen). Coca-Cola, IBM ve Sony gibi diğer tanınmış şirketler de çok uluslu olarak tanımlanır.

Çok milli şirketler kendi yararına dünya çapında bulmak - başka bir deyişle-mümkün olduğunca çok para kazanmak için. Onlara ev sahipliği yapan ülke için hem avantaj hem de dezavantajları getiriyorlar. Çok uluslu şirketler ev sahibi ülkelerini nasıl etkiliyor? Yatırım: Avantajları: şirketler ülkeye çok gerekli para getiriyor. Karlarının çoğu şirketin menşe ülkesine geri dönse de, yerel ekonomi fayda sağlar. Dezavantajlar: yerel işçilere ödenen ücretler genellikle düşüktür ve bazı şirketler, yarar sağlamaktan ziyade yerel işgücünü istismar etmekle suçlanmaktadır. Bu şirketlerin gelişmekte olan dünyadaki ülkelerde bulunması için genellikle vergi teşvikleri vardır.

Bu, karlarının çoğunu ülkeden çıkardıkları gerçeğine, ülkeye gerçek ekonomik faydanın minimum olabileceği anlamına gelir. Teknoloji: Avantajları: şirketler, ev sahibi ülkenin sahip olmadığı teknoloji ve bilgiyi getirerek ülkenin gelişimine yardımcı olur. Dezavantajlar: şirket yeni teknolojilerde yerel şirketleri eğitmek için bir programa aktif olarak katılmadığı sürece, ülkenin endüstrisi gerçekten fayda sağlamaz. Çok uluslu şirketler, yerel şirketlerden artan rekabet ile kendilerini bulabildikleri için çok fazla bilgi paylaşarak endişe duyabilirler. Taşıma: Avantajları: yeni şirketler genellikle bölgedeki ulaşım bağlantılarını geliştirmeye yardımcı olur.

Dezavantajları: çok uluslulardan mali yardım alan ulaşım bağlantıları genellikle sadece daha geniş bir alan değil, o şirketin doğrudan güzergahlarına ve ihtiyaçlarına hizmet eder. İstihdam: Avantajları: yerel nüfus için iş yaratırlar. Dezavantajları: genellikle işler çok yetenekli ve böylece şirket onları yapmak için kendi insanları getiriyor. Ayrıca, bu şirketlerin çoğunun teknolojik doğası, olabileceği kadar çok iş olmadığı anlamına gelir. Büyüme direkleri: Avantajları: yeni çok milli şirketler diğer benzer şirketler için büyüme direkleri olarak hareket. Getirdikleri faydaları gördükten sonra o ülkede bulmak için daha fazla şirket teşvik edebilir. Dezavantajları: sadece sınırlı bir şirket yelpazesi, gelişmekte olan bir dünya konumuna taşınmanın faydalı olduğunu bulur. Sadece ülke için ekonomik bir anlam ifade ediyorsa oraya taşınacaklar.

Ev sahibi ülkeye potansiyel faydaları düşünmüyorlar. Çevre / Güvenlik: Avantajları: şirketler, zararlı kirliliği azaltmak ve güvenli bir çalışma ortamı yaratmak için onlarla teknoloji ve uzmanlık getiriyor. Dezavantajlar: birçok çok uluslu şirket, kirlilik ve işçi güvenliği konusunda çok zayıf kayıtlara sahiptir. Maliyetleri düşürmek için köşeleri hem güvenlik hem de kirlilik ile kesmeye çalışmakla suçlandılar. Çok uluslu şirket * Brezilya: Brezilya Rio de Janeiro, Belo Horizonte ve Sao Paulo büyük şehirlerde etrafında Sanayi alanlarında bulmak için çok uluslu şirketleri teşvik etti.

Halil Barışkan - Gelişmekte Olan Ülke Piyasaları ve Borsa İstanbul

#UEZ2017 Yeni Dijital Dalga: Yükselen Teknolojiler