Yazar
Abid Buhari Ordusu
BUAHAR ORDUSU olarak da bilinir, Fast'ta 1672-1727 arasında hüküm süren Sultan İsmail'in Sahralı siyahlardan oluşturduğu ordu. Daha önceki sultanların asker olarak topladıkları abidler (Arapçada "siyah köleler" ya da onların soyundan gelenler), zamanla İsmail'in muhafız alayının çekirdeğini oluşturmuştur.
Abidler Mecratü'r-Remel'deki özel bir kampa gönderilirler ve bu komün yaşamında onlardan doğan erkek ve kız çocuklar, yaklaşık on yaşına geldiklerinde hükümdara sunularak sıkı bir eğitimden geçirilirlerdi.
Erkek çocuklara duvarcılı, binicilik, okçuluk ve atıcılık gibi beceriler kazandırılırken kız çocuklar da ev ya da eğlence hizmetlerini görecek biçimde yetiştirilirlerdi. On beş yaşıan gelen erkekler çeşitli ordu birliklerine dağıtılır ve evlendirilir, onların çocukları da aynı süreçten geçerek gene asker olurlardı.
İsmail'in en güçlü döneminde asker sayısı 150 bine ulaşan ordusu, temel olarak Mecratü'r-Remel kampından yetişen abidler ile Sahralı siyah kabilelerden kaçırılan yedek kölelerden oluşmaktaydı. Tüm yabancı askerler yalnızca sultana bağlıydılar. İsmail'in çok değer verdiği abidler iyi para alırlardı ve genellikle siyasal bakımdan güçlüydüler. 1697-98'de kendilerine mülk edinme hakkı bile tanındı.
İsmail'in ölümünden sonra birliklerin üstün nitelikleri korunamadı.Disiplin gevşedi ve eskisi gibi dolgun ücret ödenmediğinden abidler eşkiyalığa başladılar. Birçoğu üslerini terkedip kentlere kaçarken, bir bölümü de çiftçiliğe başladı. Orduda kalanlar ise entrikacı ve kaypak unsurlardı. Güçlü sultanlar zaman zaman Abid Buhari ordusunu yeniden düzenledilerse de, eski askeri ve sayısal gücüne bir daha hiç ulaşamayan ordu 19. yüzyıl sonlarında tamamiyle dağıtıldı. Abidlerin önemsiz bir bölümü sultanın özel muhafızı olarak kaldı.